این جامعه شناس در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: یکی از مهمترین مسائلی که گویا مدیران رسانه ملی آن را به فراموشی سپرده اند این است که نیازهای فرهنگی و سنی جامعه را در نظر بگیرند؛ قطعاً تکرار کهنه کلیشه های نخ نماشده و فاقد جذابیت نمی تواند مخاطبان انبوه را پای برنامه های رسانه ملی بنشاند.

وی ادامه داد: دردها، شادی ها و کلاً زندگی روزمره آحاد افراد جامعه باید در سریال ها به تصویر کشیده شود اما ما اغلب شاهد به تصویر کشیده شدن غم و اندوه در جامعه هستیم که این غم و اندوه حاکم بر سریال ها باعث گریزان شدن مخاطب شده است!

قرایی مقدم خاطرنشان کرد: این اتفاق در حالی است که مردم امروزه دسترسی شان به شبکه های ماهواره ای، فضای مجازی و... به راحتی صورت می گیرد و آن شبکه ها با مطرح کردن برخی مسائل جنسی، فضای شاد و موسیقایی و... مخاطبان را به سمت خود جذب می کنند.

این جامعه شناس متذکر شد: مدیران و سیاست گذاران رسانه ملی باید درصدد آن باشند تا رنگ شادی را به آثار تلویزیونی برگردانند؛ ما باید نسل جوان را به سمت تلویزیون جذب کنیم تا از ماهواره ها و فضای مجازی آموزه هایی مغایر با اهداف ملی، فرهنگی و دینی مان دریافت نکند. هجوم فرهنگ و تمدن غربی به جامعه ما بسیار فراتر از آن چیزی است که تصور می کنیم و اگر این هجوم ادامه پیدا کند تا چند سال آینده هیچ اثری از هویت ملی برای ما باقی نخواهد ماند و مدیران رسانه ملی باید به این اخطار توجه ویژه داشته باشند.

وی تأکید کرد: امروزه ما شاهد یک ابتذال فکری نخ نما شده در رسانه ملی هستیم؛ سفارشی بودن آثار هم مزید بر علت شده و انجام کارها به صورت دستوری باعث می شود تا به نوعی سیاست زدگی بر هنر چیره شود و همه این اتفاقات منجر به آن می شود تا مخاطب هیچ رغبتی برای تماشای سریال های تلویزیونی از خود نشان ندهد.

قرایی مقدم در خاتمه این گفتگو خاطرنشان کرد: مخاطب امروزی در پی افزایش بصیرت و بینش است و برای این اتفاق نیازمند آن هستیم تا مدیرانی با خط و خطوط فکری نو وارد عرصه مدیریت رسانه ملی شوند تا شاید بتوان از این رهگذر کمی رسانه ملی را از ورطه انحطاط رهانید.